ناتوانی کارگران و بازنشستگان در تامین هزینههای درمان
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۶۳۴۲۴
نایب رئیس کانون بازنشستگان استان تهران از وضعیت اسفبار درمان انتقاد کرد و گفت: در شرایطی که قانون الزام درمان وجود دارد، معلوم نیست چگونه بیمارستانهای ملکی سازمان تامین اجتماعی به خود این اجازه را میدهند که از بیمار سوال کنند بیمه تکمیلی دارد یا ندارد؟ پرویز احمدی پنجکی با تاکید بر اینکه سازمان تامین اجتماعی متولی دارو و درمان کارگران و بازنشستگان است، به خبرنگار ایلنا گفت: حق بیمهای که از کارگران دریافت میشود، در قالبهای گوناگون تقسیمبندی شده که ۹ بیست و هفتم آن میبایست برای درمان هزینه شود، اما وضعیت نامناسب درمان نشان میدهد که معلوم نیست این بخش از حق بیمه دریافتی کارگران کجا و چگونه هزینه شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با تاکید بر اینکه اگر سهم درمان به موقع برای ساخت و تجهیز مراکز درمانی هزینه میشد، امروز ناچار نبودیم تن به بیمه تکمیلی بدهیم، گفت: در نتیجه سوءمدیریتهای گذشته، درمان کشور متناسب با شرایط روز بهبود پیدا نکرده و بیمارستانهای فرسوده و درمانگاههای قدیمی نشان میدهد که برای درمان متناسب با شرایط روز حرکت نکردهایم.
رییس کانون بازنشستگان شمیرانات با اعلام اینکه سازمان تامین اجتماعی برای دولت همچون قلکی شده است، گفت: تفاوت قلک تامین اجتماعی با قلکهای معمولی این است که در قلکهای معمول پسانداز کننده حق برداشت دارد، اما در سازمان تامین اجتماعی کارگران حق بیمه میپردازند تا دولتها هر کجا که کمبودی داشت، دست در جیب سازمان کند و کمبودهایش را با حق بیمههای کارگران پر کند.
وی با اشاره به بدهی ۴۵۰ هزار میلیارد تومانی دولت به سازمان تامین اجتماعی گفت: این تنها یک بخش از سوءاستفادههای دولتها از ظرفیت تامین اجتماعی است و چنانچه بخواهیم لیست کنیم، دولتها بسیار بیشتر از اینها به سازمان تامین اجتماعی بدهکار بودهاند.
احمدی با اعلام اینکه سازمان تامین اجتماعی بیش از ۴۲ میلیون جمعیت ایران را تحت پوشش دارد، گفت: تاسفآور این است که سازمانی با این عظمت، در شورای عالی بیمه تنها حق یک رای دارد، اما باید به ۵۰ درصد جمعیت کشور خدمات بدهد.
وی با انتقاد از تصمیماتی که شورای عالی بیمه برای سازمان تامین اجتماعی و بیمه شدگان میگیرد، گفت: شورای عالی بیمه تصویب میکند که ۷۹ قلم دارو از پوشش بیمه خارج شود و سازمان تامین اجتماعی را مکلف به اجرای آن میکند، در حالیکه سازمان مکلف است هزینههای دارو و درمان بازنشستگان را بپردازد و نیازهایشان را تامین کند.
نایب رئیس کانون بازنشستگان استان تهران با انتقاد از اینکه شورای عالی بیمه برای بالا بردن هزینههای سازمان تامین اجتماعی تصمیم میگیرد، گفت: متاسفانه رسالت بخش درمان تامین اجتماعی که ارائه خدمات درمانی رایگان به بیمه شدگان بود، تغییر پیدا کرده و سازمان تامین اجتماعی نیز درمان را با نگاه اقتصادی اجرا میکند.
وی با انتقاد از بیمه تکمیلی گفت: سازمان تامین اجتماعی باید قانون الزام را اجرا کند، بدین معنا که هر بیمه شده تامین اجتماعی با مراجعه به مراکز درمانی میبایست صد درصد و به سرعت مورد درمان قرار گیرد، اما امروزه برای درمان بیمه شدگان پول حرف اول را میزند.
احمدی؛ بیمه تکمیلی را غیرقابل توجیه توصیف کرد و گفت: در شرایطی که قانون الزام درمان وجود دارد، معلوم نیست چگونه بیمارستانهای ملکی سازمان تامین اجتماعی به خود این اجازه را میدهند که از بیمار سوال کنند بیمه تکمیلی دارد یا ندارد؟
وی با اعلام اینکه اگر کارگر یا بازنشسته بیمه تکمیلی نداشته باشد، میبایست در نوبت درمان قرار گیرد، گفت: بیمارستانی که تخت خالی ندارد یا برای انجام اعمال جراحی اتاق عمل فرصت نمیدهد، چنانچه بیمه شده بیمه تکمیلی داشته باشد یا فردی بتواند هزینهها را به صورت آزاد بپردازد، هم در بیمارستان تخت خالی وجود دارد، هم پزشک کارآمد و توانمندی بیمار را ویزیت و درمان میکند و هم اتاق عمل برای او فرصت جراحی میدهد.
رییس کانون بازنشستگان شمیرانات با تاکید بر اینکه درمان برای بازنشستگان هنگامی که پول نداشته باشند، هیچ معنا و مفهومی ندارد، با انتقاد از نوبتهای چندین ماهه برای درمان گفت: گاه بازنشستهای که با بیماری قلبی، گرفتگی عروق یا بیماریهای خطرناکی همچون سرطان به مراکز درمانی تامین اجتماعی مراجعه میکند، باید چندین ماه بعد برای درمان بیاید، این در حالی است که برخی از بیمهشدگان به دلیل تأخیر مراکز درمانی، فرصت درمان را از دست میدهند.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: درمان بازنشستگان تامین اجتماعی کارگران بیمه سازمان تامین اجتماعی کانون بازنشستگان شورای عالی بیمه مراکز درمانی بیمه تکمیلی برای درمان بیمه شدگان هزینه ها حق بیمه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۶۳۴۲۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نامه سرگشاده قوچانی به سازمان تامین اجتماعی
آفتابنیوز :
محمد قوچانی مدیر مسئول و سردبیر مجله آگاهینو نوشت:
این یک نامه سرگشاده است خطاب به سازمان تامین اجتماعی.
دو مجله آگاهی نو و کتاب نامه با تولید محتوایی بیش از دوهزار صفحه در سال چهارنفر تحریریه ثابت دارد الباقی حق التحریر میگیرند. فهرست بیمه ما کوچک است: سردبیر و دبیر تحریریه، یک دبیرگروه و یکی از مشاورین مجله که برای آنها بیمه رد میشود. ما به دلیل سازمان کوچکمان حتی منشی تحریریه یا مدیر مالی و اداری مستقر نداریم، چون بودجه اش را نداریم و تا حالا خودمان همزمان منشی و مدیر هم بوده ایم. درباره این چهارنفر هم بخشی از حق بیمه را ما پرداخت میکنیم و بخشی را وزارت فرهنگ که طبق یک قانون مشخص و عام به نشریات تا یک سطحی تخفیف میدهند.
سازمان تامین اجتماعی با اعزام بازرس به صورت مکرر ما را کنترل میکند که مبادا این فهرست بیمه صوری و جعلی باشد! و، چون حرفه روزنامه نگاری را با مشاغل دیگر اداری و تجاری قیاس میکند معتقد است ما باید از هشت صبح تا چهار بعد از ظهر در دفتر حاضر باشیم؛ بنابراین با بازرسی غافلگیرانه وقتی ما در حال مصاحبه یا تهیه مقاله بیرون مجله هستیم به دفتر مراجعه و با عدم رویت ما، کارگاه آگاهی نو را تعطیل اعلام میکند و تخفیف ارشاد را لغو میکند.
مثلا ما امروز در حال گفتگو با دکتر ظریف بودیم که سرزده تشریف آوردند و هرچه همکار ما توضیح داده و مجله و نوشتههای ما را نشان داده بازرس محترم زیر بار نرفته و کارگاه را تعطیل گزارش کرده است.
سوال من این است پس این همه محتوا چگونه تولید میشود؟ چرا کسی حرفه ما را به رسمیت نمیشناسد؟ چرا فکر نمیکنند من هر روز نمیتوانم کتابهایم را به دفتر ببرم و مقاله بنویسم؟ نمیتوانم همه سیاسیون و روشنفکرانی که با آنان گفتگو میکنیم را به دفترمان دعوت کنم؟ نمیتوانم با روزنامه نگاران برخورد اداری کنم!
ما مطبوعات مستقل (خصوصی و غیر دولتی) بنگاههای ضعیفی هستیم. حتی چند میلیون تومان هم در کار ما اثر دارد. اگر ما بیکاره بودیم که دفتر مجله اجاره نمیکردیم. چرا در شبهای صفحه بندی که تا صبح کار میکنیم بازرس نمیفرستید؟
اصلا چرا مجله را ورق نمیزنید که کارنامه ما را ببینید. قطع یک تخفیف ناچیز قانونی به مطبوعات کدام مشکل دولت یا بیمه را حل میکند؟ کار ما مخفیانه نیست. مجله منتشر میشود و میزان کار هر فرد در آن روشن است. ما مغازه نداریم که هر روز صبح کرکره لش را بالا ببریم. روزنامه نگاری را به رسمیت بشناسید ...
رونوشت:
۱. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
۲. وزارت کار
۳. سازمان تامین اجتماعی شعبه خیابان ملک
۴. انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران